پدر يك دانش آموز معلول در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر مي گويد : وزارت آموزش و پرورش براي تربيت و آموزش دانش آموزان معلول و استثنايي تقريبا خوب عمل مي كند اما وقتي اين بچه ها از محيط آموزش و پرورش خارج مي شوند جايگاهي در جامعه ندارند.
فرامرز پاك طينت مي افزايد : پسرم 12 ساله است و در يكي از مدارس استثنايي تحصيل مي كند ، از وقتي به مدرسه رفته است اطلاعات زيادي به دست آورده و كارهاي زيادي انجام مي دهد اما تمام نگراني من از آينده اوست چرا كه حس مي كنم جامعه امروز جايگاهي براي افرادي همچون او ندارند.
مادر يك دانش آموز ناشنوا مي گويد : هر چند كه به دخترم اميد مي دهم كه در جامعه مي تواند از پس مشكلات خود برآيد و به قول معروف گليمش را از آب بيرون بكشد اما وقتي با واقعيت هاي جامعه روبه رو مي شوم از آينده دخترم مي ترسم ، اگر حمايت هاي خانواده نباشد معلولاني مثل دختر من در جامعه تنهايند و هيچ مركز و سازماني از آنها حمايت نمي كند.
مريم سعادتمند مي افزايد : در مدرسه آموزشهاي خوبي به بچه ها داده مي شود اما درباره اينكه اين آموزشها آيا در جامعه جايگاه خوبي دارد يا نه بايد دقت كرد.
آموزشهايي كه به دانش آموزان استثنايي داده مي شود پاسخگوي نياز آنها نيست
پدر دانش آموزي با تاكيد بر اينكه بايد بين محتواي آموزشي مدارس استثنايي و مدارس عادي تفاوت وجود داشته باشد ، مي گويد : بايد آموزه هاي مدارس استثنايي دانش آموزان را براي زندگي در جامعه آماده كند و اين در حالي است كه اين آموزه ها تا كنون نتوانسته است پاسخگوي نياز جامعه باشد.
سعيد طالب زاده مي افزايد : هر چند كه آموزش و پرورش جديدا به اين نتيجه رسيده است كه فاصله بين كودكان استثنايي و كودكان عادي را كم كند اما بايد توجه كرد كه اين كار نيز نمي تواند به تنهايي پاسخگوي نياز اين كودكان باشد.
وي اظهار مي كند : كودكان استثنايي دير شناسايي مي شوند ، دير درمان مي شوند ، آموزشهاي ارايه شده در مدارس پاسخگوي نياز آنها در جامعه نيست و در عين حال پس از خروج از نظام آموزشي كشور رها مي شوند و هيچ سازمان و وزارتخانه اي نيز پاسخگوي نياز و مشكلا آنها نيست.
يك معلم در مدارس استثنايي با تاكيد بر اينكه جايگاه معلولين در جامعه ما بسيار كم رنگ است ، مي گويد : مردم وقتي كودك معلو.لي را مي بينند حس مي كنند كه وي هيچ كارايي و توانايي ندارد در حالي كه بسياري از معلولان قابليت هايي دارند كه شايد افراد سالم از اين قابليت ها بي بهره باشند.
محمد ظفري مي افزايد : كودكان معلول كودكان دست و پاگيري نيستند ، آنها مي توانند با كمي آموزش افراد بسيار موفقي باشند ، اما در صورتي كه دوره هاي آموزشي لازم را طي كنند و امكانات مورد نياز در اختيارشان قرار گيرد.
80 درصد از فارق التحصيلان مدارس استثنايي كشور بي كارند
معاون وزير آموزش و پرورش در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر با تاكيد بر اينكه بسياري از اقداماتي كه درباره معلولان در كشور صورت مي پذيرد ، اقداماتي در راستاي يكديگر است ، مي گويد : معلولان كشور نيازمند اقدامات جدي تري در زمينه هاي كار ، ازدواج ، تسهيلات رفاهي و پزشكي هستند.
دكتر مجيد قدمي با اشاره به اينكه بايد در سازمان مديريت و برنامه ريزي شوراي حمايت از معلولين ايجاد شود ، مي افزايد : بايد روساي دستگاه هاي مرتبط با معلولان در شوراي حمايت از معلولان مصوبات را به كارشناسي بگذارند و تمام ابعاد قوانين و مصوبات مربوط به معلولان را بررسي كنند.
وي با تاكيد بر اينكه در بسياري از اقدامات تداخل بين عملكرد سازمان بهزيستي و وزارت آموزش و پرورش وجود دارد ، اظهار مي كند : در قانون حمايت از معلولان ذكر شده است كه دانش آموزان معلول قبل از ثبت نام در مدارس استثنايي بايد از سازمان بهزيستي مجوز دريافت كنند در حاليكه ثبت نام و تحصيل اين دانش آموزان هيچ ارتباطي با سازمان بهزيستي ندارد و جر سخت تر كردن مراحل ثبت نام هيچ سود ديگري براي دانش آموزان استثنايي ندارد.
رئيس سازمان آموزش و پرورش استثنايي كشور با تاكيد بر اينكه سازمانهايي همچون بهزيستي به جاي پرداختن به مباحثي كه در راستاي كار آموزش و پرورش است بايد براي اشتغال معلولان اقدامات جدي تري انجام دهند ، مي افزايد : در حال حاضر بيش از 80 درصد از فارق التحصيلان مدارس استثنايي كشور بي كار هستند.
وي با اشاره به تعاوني هاي دانش آموزي در كنار مدارس استثنايي مي گويد : حدود 70 درصد از هزينه هاي اوليه تعاوني هاي دانش آموزي توسط والدين ، 30 درصد نيز توسط كاركنان مدارس استثنايي پرداخت مي شود و در اين كارگاه ها دانش آموزان پس از فارق التحصيلي مشغول كارهايي همچون چوب بري ، چرم سازي و ... مي شوند.
دكتر قدمي با تاكيد بر اينكه مي توان به راحتي در مشاغلي كه براي افراد سالم زيان آور است از معلولان استفاده كرد ، مي گويد : مثلا در مراكزي كه سروصداي زياد امكان ايجاد مشكلات شنوايي براي افراد سالم را در بر دارد به راحتي مي توان از افراد نا شنوا استفاده كرد.
وي با اشاره به اينكه بر اساس قانون كارفرمايان موظفند سه درصد از كاركنان خود را از معلولين گزينش كنند ، مي افزايد : هيچ ضمانت اجرايي براي قوانين حمايتي معلولان وجود ندارد و اگر كارفرمايي از استخدام معلولين سرباززند هيچ مسوول و سازماني وي را بازخواست نمي كند.
مسوولان از حمايت مي كنند ، معلولان از تنهايي و وزارت آموزش و پرورش از عمل به ويظيفه ، اما به راستي چه وزارتخانه يا سازماني مي تواند آينده دانش آموزان مدارس استثنايي كشور را كه با سرانه اي پنج برابر سرانه دانش آموزان عادي تحصيل مي كنند را روشن كند؟
نظر شما